İlişkilerde bazı ipuçları işlerimizi kolaylaştırır
Toplumumuzda ana babalığa, ana babalığın gelişiminden daha çok çocukların gelişim ve büyümesini etkileyen bir görev olarak bakılır.
Çoğumuza göre ana babalık çocuk "yetiştirmek" demektir.
Uyum göstermesi gereken çocuklardır.
Sorunlu "çocuklar" vardır, ama sorunlu "ana-babalar" yoktur.
Hatta sorunlu "ana-baba-çocuk" ilişkisi bile yoktur.
Her ana-baba, eşi, arkadaşı, akrabası ya da patronuyla ilişkisinde ciddi çatışmaları anlamak ya da ilişkiyi sağlıklı tutmak için değişmesinin gerektiği zamanlar olduğunu bilir.
Herkesin bir başkasının yüzünden kendi davranışını değiştirdiği olmuştur.
Bir arkadaşınızın buluşmaya geç kalma alışkanlığına kızıyor olabilirsiniz.
Yıllar geçtikçe bu huyunu kabul etmeye başlarsınız.
Belki kendi kendinize güler ve arkadaşınızın bu huyuyla alay edersiniz, ama artık KIZMIYORSUNUZDUR.
Bunu arkadaşınızın özelliklerinden biri olarak kabul etmişsinizdir.
Onun "davranışı" değişmemiş, onun "davranışı" konusunda sizin "tavrınız" değişmiştir.
Uyum sağlayan sizsiniz, SİZ DEĞİŞTİNİZ!
Peki, soruyorum size "iyi olmadı mı?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder