Ana-babalara çocuklarından çok, kendilerinin değişmesi gerektiğini söylediğimde çok rahatsız oluyorlar.
Ayakkabıyı "giymem" diye bas bas bağıran çocuk, "giyeceksin" diye bas bas bağıran anne.
Hangisi çocuk sizce?
Pek çok ana-babaya kendilerini değiştirmek yerine çocuklarını ve çevreyi değiştirecek yeni yöntemler bulmak daha kolay gelir.
Çocukların yılgınlıkları, yoksunlukları, korkuları ve hatta başarısızlıkları onlara aittir, ana-babalarına değil.
Onların acı ve ızdırap çekme hakları olduğunu unutmayalım.
Çünkü bize göre olmaması gereken acı ve ızdıraplar onların gelişmesi ve tekâmülü için tek ve yegâne gerçektir.
Bizim hoşumuza gitmese de bu hilkatin esas umdesidir.
Ana-babalar ve öğretmenler dillerini tutup kulaklarını açarsa görecekler ki birçok çatışma ortadan kalkacaktır.
Farkına varamadığımız yeni tatlar tadacağız.
Çocuklar bazen ana-babalarını canlarından bezdirirler.
Bunu fark eden ana-babalar yalnızca kendilerini düşünen çocuklar yetiştirdikleri için pişmanlık duyar.
Bencil çocuklarına kırılırlar...
Selamlar…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder