Paradigma; bugün, değişim sözcüğünüm bir parçası haline gelmiş, fakat eksik olarak kullanılmaktadır.
Anlam olarak, yeni bir fikir ya da fikirler kümesi, bir alışkanlık kümesi, bir stil ve hatta bir gelenek ya da ön yargı kümesi anlamına geliyormuş gibi kullanılır. Bir paradigma bütün bunların hepsini kapsar ama daha fazlasını içerir.
Paradigma; en derinlerde sahip olduğumuz bilinçsiz varsayım ve değerleri kucaklayan bütün kavramsal çerçeveyi ifade etmektedir.
Paradigmalar o kadar derindedir ki, görecek olduğumuz şeyleri bile onlar belirler.
Paradigmasız yapamayız. Onlara gerçekten ihtiyacımız vardır. Kelimenin tam anlamıyla beyinlerimize sarmalanmışlardır.
Bir paradigmaya en başta iş görebilmek için ihtiyaç duyarız, ama tehlike de paradigmamızın içine tıkılıp kalmamızdır.
Bilim (mesela eğitim) kendi paradigmasının içinde değiştirilemez.
Oyunun kurallarını değiştirmek için bu kuralların dışına çıkmak gerekir.
Mevcut yapılan içinde yetişmiş ve bütün kariyerlerini bunları nasıl kullanacaklarını öğrenmeye yatırmış olanlar için bu çok zor bir şeydir. Paradigmamızı değiştirmek için beyinlerimizi yeniden kurmamız gerekir. Bizler ancak bir felaketle karşılaştığımızda, eski yapılar kesinlikle işlemez hale geldiğinde, paradigmamızı değiştirmeye eğilimli oluruz. Paradigmamızı değiştirmemiz, düşüncemizin temelinde yatan düşünce biçimini değiştirmemiz anlamına gelmektedir.
Paradigmasını değiştirmek isteyenler; kendilerini, dünyayı, insan ilişkilerini bütünüyle yeni bir tarzda görmeye başlamaları gerekir. Kısaca odadaki eski mobilyaların yerini değiştirmekten çok odanın kendisini değiştirebilecek konuma gelinmiş demektir.
Bunun anlamı, yeni bir tarzda düşünmeyi öğrenmek, beynin bütün düşünme kapasitesini kullanmayı bilmektir.
"Hemen değilse ne zaman?"
"Eğitimde en zor olan şey, yanlış bilgiyi doğruyla değiştirmektir.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder