Evet bu doğrudur, fakat bu negatif duyguların getirdiği enerjinin temelde kör olduğu farkedilir.
Dolayısıyla kişiye gerçekten yarar sağlaması şüphelidir.
Biri bize haksızlık yaparsa, önce durumu akl-ı selimle tetkik etmeliyiz.
Eğer bu haksızlığa dayanabileceğimizi, buna dayanmanın bizde olumsuz sonuçlarının büyük olmadığını hissediyorsak, en iyisi durumu olduğu gibi kabul etmektir.
Fakat samimi ve dürüstlükle varacağımız hükümle, eğer kabül etmek, daha büyük menfi tesirler yapacaksa münasip davranış tedbirleri almak şart olacaktır.
Bana göre, öfke ve nefret, aslında bize, problemimizden sorumlu kişiden DAHA FAZLA ZARAR verir.
Farzedelim ki komşunuz (veya v.b.) sizden nefret ediyor ve durmadan size sorun çıkarıyor.
Öfkeye kapılır ve siz de ondan nefret etmeye başlarsanız;
1-Sindirim sisteminiz bozulur.
2-Rahat uyku uyuyamaz hale gelir.
3-Sakinleştirici ve uyku hapları kullanmak zorunda kalırsınız.
4-Bu hapların dozunu artırmanız gerekir.
5-Ruh haliniz bozulur.
6-Bundan dolayı eski arkadaşlarınız sizinle görüşmekten çekinir (bu en ıstıraplısıdır)
7-Yavaş yavaş kırışıklıklarınız artar, saçlarınız daha çok beyazlaşır.
8-Sonunda ciddi sağlık sorunlarınız ortaya çıkabilir.
İşte ozaman komşunuz (v.b.) gerçekten mutlu olacaktır.
Kendisi hiç bir fiziki zarar vermeden, dileği gerçekleşmiştir!
Ama onun haksızlıklarına karşı sakin, mutlu ve huzurlu olmayı sürdürürseniz sağlıklı kalır, neşeli yaşamaya devam edersiniz ve sizi daha çok arkadaşınız ziyaret eder.
Yaşamınız daha başarılı olur.
Bu da, komşunuzun zihninde gerçekten bir kaygı yaratır.
Bence, komşunuzu cezalandırmanın bilgece bir yoludur bu. Şaka yapmıyorum. Bu konuda epeyce tecrübem var.
Çok talihsiz şartlara karşın, kararlı bir zihin huzuruyla kalmanın çok yararlı olduğunu düşünüyorum.
HOŞGÖRÜ VE SABRI, ZAYIFLIK BELİRTİSİ olarak görmemelisiniz. Bence onlar GÜÇ alametidir.
Bize zarar vermek isteyen kişi ya da DÜŞMANLA (hastalık, musibet, acılar vs.) karşılaştığımızda bunu HOŞGÖRÜ ve SABRIMIZI geliştirmek için bir FIRSAT olarak algılayabiliriz.
Bu niteliklere ihtiyacımız vardır.
ONLAR bize YARAR sağlayan özel kuvvetlerdir ve onları geliştirebileceğimiz TEK ve ÖZEL durum, bir düşman tarafından zorlandığımız zaman oluşur.
Bu açıdan bakınca DÜŞMANIMIZ, bizim REHBERİMİZ ve ÖĞRETMENİMİZDİR.
Bizim açımızdan kendi amaçları ne olursa olsun, DÜŞMANLAR bize son derece FAYDALI BİRER NİMETTİR (yanlış okumadınız).
Genellikle hayatın zor dönemleri, ruhsal tekamülümüzü geliştirmek ve faydalı tecrübeler edinmek için en iyi İMKANLARI SUNARLAR.
Günümüzde çok kolay ve konforlu hayat süren genç neslin üyelerine çoğu kez küçük sorunlarla karşılaşmak bile ZOR GELİYOR, ZORRRR!!!...
Selami PENBE
Karaman Bifa I İlköğretim Okulu Uzman Öğretmeni
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder