İki çok samimi arkadaşın yolu çöle (!) düşer.
Yolculuğun bir yerinde bir münakaşa olur ve biri diğerine tokat atar.
Tokadı yiyenin canı acır ama bir şey söylemeden kuma şöyle yazar:
"Bu gün en iyi can ciğer dostum ve refikim beni tokatladı."
Bir vahaya gelene kadar yürümeye devam ederler ve vahaya geldiklerinde suya girmeye karar verirler.
Suya girdiklerinde tokadı yiyen, bataklığa saplanır ve batmaya başlar. Ama arkadaşı onu kurtarır.
Boğulmaktan kurtulduktan sonra bir taşa şöyle yazar:
"Bu gün en iyi arkadaşım hayatımı kurtardı."
Arkadaşına tokat atan ve sonra da onun hayatını kurtaran sorar:
"Canını acıttığımda kuma yazdın, peki neden şimdi taşa yazdın?"
Diğeri cevaplar:
"Birisi canımızı yaktığında kuma yazmalıyız ki bağışlama rüzgârı onu silebilsin.
Ama biri bizim için iyi bir şey yaparsa taşa kazımalıyız ki hiç bir rüzgâr onu SİLEMESİN."
Beyin fırtınası soruları:
- Kimdir bu arkadaşımız?
- Biz kuma neyi, taşa neyi yazıyoruz?
- Ters yazma işleminde ne kazanıyoruz, daha doğrusu ne kaybediyoruz farkında mıyız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder