• Şimdiki çocukları ve gençleri disiplin altına almak sorun oldu
• Özellikle gençleri, onları anlamak iyice zorlaştı. Ne büyüklere karşı saygıları kaldı ne de terbiyeleri
• Ailelerin ve toplumun kural ve değerleri onlar için hiçbir şey ifade etmiyor
• Biz gençliğimizde böyle değildik
Sümerlerden İ.Ö. 3500-1900 kalma bir tabletteki şu sözlere bakın:
"Artık büyü! Okuluna git, oku! Sokaklarda aşağı yukarı dolaşma! Sen sabah akşam bana eziyet ediyorsun. Sabah akşam eğlence uğruna zamanını boşa geçiriyorsun."
Ortalama 4000 yıl önce söylenmiş sözlerin güncelliğini bu denli koruması ne kadar şaşırtıcı ve aynı zamanda düşündürücü değil mi? Bu değişmezlik bence üzerinde önemle düşünülmesi gereken bir konu.
Nedir Sümerlerden -belki de ilk insanlardan- bu yana değişmeyen sonuçlar. Büyüklerle küçükler arasındaki iletişim deneyi hep aynı sonucu veriyor. Karşılıklı olarak birbirini anlayamamak yani iletişimsizliktir.
Bu sonucun nedenleri, ana-babaların belki inanarak belki de başka bir yol bilmedikleri için zorunlu olarak uyguladıkları eğitim anlayışında saklı. Bu anlayış, çocuklarımızın bize göre yanlış olan davranışlarını yanlış yaptıkları anda onu kendi doğrularımız doğrultusunda düzeltmemize dayanıyor. Ana-baba olarak bizim tüm yaptığımız çocuklarımızın beğenmediğimiz yönlerini törpüleyerek onları değiştirmeye çalışmak. Böyle yaparak onların gelecekte "daha iyi" insanlar olacaklarına inanıyor ve tüm enerjimizi bu yönde kullanıyoruz. Kullanınca da etkili olamadığımız bir yana çocuklarımızı kendimizden uzaklaştıran "iletişim kazaları" da yapmış oluruz.
Hiçbir ana-babanın çocuklarıyla ilgili iyi niyetinden şüphe bile edilmez. Ancak mutlu bir ilişki ve sağlıklı çocuklar yetiştirmek için iyi niyet yetmiyor. Niyetler iyi olsa da yöntemler yanlış olunca etkili sonuç yerine olumsuzluklar yaşanıyor.
İletişim tecrübelerimizi değiştiren ve biraz çabayla kolayca uygulanabilecek yeni bir yöntem var. Bu yöntemle çocuklarımızı, öğrencilerimizi ya da eşlerimizi değiştirmekten vazgeçip daha kolay bir şey yapacağız: "Kendimizi değiştireceğiz."
Kendimizi değiştirerek çocuğumuzun veya eşimizin üzerinde biçimsel etkimizi azaltarak, özde etkimizi çoğaltacak ve değişmezliği değiştireceğiz. Böylece çocuklarımız; sorumluluk duygusu gelişmiş, özdenetim yapabilen, kendini ve başkalarını sayan, hak yemeyen, hakkını da yedirmeyen, kendine ve insanlar güvenen, kendisiyle ve dünyayla barışık sağlıklı bireyler olabilecekler. Bizler de mutlu birer ana-baba olma şansını elde edeceğiz.
Sağlıcakla kalın…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder