Düşmanlarımız bizim en iyi öğretmenlerimizdir
Genel olarak düşünürsek tabi ki hasımlarımızın iyiliğini istemeyiz. Fakat hasmımız bizim yaptıklarımızdan dolayı mutsuz olsa bile, bunda sevinmemizi gerektirecek ne vardır. Bunu dikkatlice düşünmemiz lazım. Böylesi bir düşmanlık duygusunun ağırlığını taşımak kişide hastalık yaratır. Gerçekten bunun olmasını ister misiniz?
Öfke ya da nefret, tıpkı balık oltası gibidir. Bizim de bu oltanın çengeline takılmaktan kaçınmamız çok önemlidir. Nasıl nefrettten daha kötü bir keder yoksa"sabır" kadar da büyük bir tahammül yoktur. Bu nedenle,bir insanın düşmanına karşı nefret beslemek yerine kendi sabır ve hoşgörüşünüzü geliştirmek için bir fırsat olarak kullanmak yolunda elinden gelen tüm çabayı harcamalıdır.
